Kinderen bezitten eindeloze verbeeldingskracht, zien betekenis in alles wat ze omringt en zijn vol aandacht voor de kleinste dingen. Ze spelen, onderzoeken, experimenteren, doen geniale uitvindingen en maken uit de losse pols dingen die zo raak en echt zijn dat kunstenaars er een voorbeeld aan kunnen nemen.
In het Kinderatelier waar ik de scepter zwaai krijgen ze volop de gelegenheid om op allerlei manieren uitdrukking te geven aan die aanstekelijke potenties en er gaat eigenlijk geen keer voorbij dat ik niet paf sta van de wonderbaarlijke en grappige zaken die ze nu weer – zonder enige hinder van technische obstakels – hebben verzonnen en geproduceerd
Ik ben van plan om daar op deze plek met enige regelmaat aandacht aan te besteden – ter lering, bestudering en verwondering.
Deel 1 van de avonturen in het Kinderatelier gaat over het verpakkingsmateriaal dat ik – en inmiddels ook anderen – verzamel om mee te knutselen: doosjes, bakjes, doppen, rollen enz. Tot mijn verrassing komen kinderen soms op het idee om de verpakkingen weer te vullen met hun oorspronkelijke inhoud.
2x een reactie op hetzelfde doosje
Zo was er een doosje waar ooit een kinderbestek in had gezeten. Een kind had daar een papieren bestekje in geknutseld. Ik had het lange tijd bewaard maar bij een atelieropruiming het bestekje gefotografeerd, eruit gehaald en het doosje opnieuw in de dozenbak gegooid. Nog diezelfde week vond ik het doosje op een tafel in het atelier: een heel ander kind had bij het doosje dezelfde aandrang gevoeld – alleen nu zat er een bestekje van klei er in.
4 variaties van opnieuw gevulde verpakkingen
Op de andere foto toont een meisje een paar voorbeelden van een project waar ze heel lang met een vriendin aan heeft gewerkt: keelpastilles in een keelpastilledoosje, wasmiddel in de wasmiddelenfles, lucifers in het luciferdoosje, theezakjes in het theedoosje.
madebylaurienm 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.